فناوری بلاکچین راههای نوینی برای خلق و مبادله دارایی‌های منحصربه‌فرد گشوده است. در میان این نوآوریها، پدیده توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده و مرزهای سنتی مالکیت دیجیتال را دگرگون ساخته است. کریپتوکیتیز به عنوان پیشگام این حوزه، نشان داد که فناوری بلاکچین فراتر از معاملات مالی، قابلیت خلق تجربیات تعاملی و خلاقانه را دارد. این مقاله به بررسی جامع این پروژه پیشرو میپردازد و نقش آن را در شکلگیری اکوسیستم NFT و بلاکچین تحلیل می‌کند.
کریپتوکیتیز یکی از اولین بازی‌های بلاکچینی است که توانست مفهوم توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) را به جامعه کاربران معرفی کند و به موفقیتی بی‌سابقه دست یابد. این بازی در سال 2017 توسط تیم کانادایی Axiom Zen توسعه داده شد و به سرعت به یکی از محبوب‌ترین پروژه‌های مبتنی بر بلاکچین تبدیل شد. هدف اصلی توسعه کریپتوکیتیز، نمایش کاربردهای عملی فناوری بلاکچین فراتر از امور مالی بود. در حالی که بسیاری از پروژه‌های بلاکچینی در آن زمان بر روی ارزهای دیجیتال و پرداخت تمرکز داشتند، کریپتوکیتیز توانست با ارائه یک محصول سرگرم‌کننده و تعاملی، توجه عموم مردم را به سمت این فناوری جلب کند.
کریپتوکیتیز یک بازی جمع‌آوری و پرورش گربه‌های دیجیتالی است که هر گربه به صورت یک NFT منحصربه‌فرد بر روی بلاکچین اتریوم ثبت می‌شود. هر گربه دارای ویژگی‌های خاصی به نام Cattributes است که ژنتیکی بوده و از طریق فرایند پرورش به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود. کاربران می‌توانند این گربه‌ها را خریداری، بفروشند و یا برای تولید نسل جدید با یکدیگر جفت‌گیری کنند. این ویژگی‌ها باعث شد کریپتوکیتیز نه تنها یک بازی دیجیتالی باشد، بلکه راهی برای ایجاد و تبادل دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فرد و کمیاب فراهم آورد.
کریپتوکیتیز نمونه‌ای از توکن‌های غیرقابل تعویض (Non-Fungible Tokens - NFTs) است. بر خلاف ارزهای دیجیتال معمولی مانند بیت‌کوین یا اتر که قابل تعویض هستند (به این معنا که یک واحد بیت‌کوین دقیقاً معادل یک واحد دیگر است)، هر کریپتوکیتی کاملاً منحصربه‌فرد است و قابل جایگزینی با دیگری نیست. این ویژگی باعث می‌شود ارزش هر کریپتوکیتی بسته به ویژگی‌های ژنتیکی و کمیابی آن متفاوت باشد.
در حالی که ارزهای دیجیتال معمول مانند بیت‌کوین و اتر به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت و ذخیره ارزش طراحی شده‌اند، کریپتوکیتیز به عنوان دارایی‌های دیجیتالی طراحی شده‌اند که بیشتر جنبه کلکسیونی و هنری دارند. هر کریپتوکیتی به صورت یک توکن مبتنی بر استاندارد ERC-721 بر روی بلاکچین اتریوم ساخته شده است. این استاندارد امکان ایجاد دارایی‌های دیجیتالی منحصربه‌فرد را فراهم می‌کند و از این رو نقشی کلیدی در توسعه صنعت NFT ایفا کرده است.
کریپتوکیتیز در سپتامبر 2017 توسط Axiom Zen، یک استودیوی نوآوری کانادایی، توسعه داده شد. این پروژه در تاریخ 28 نوامبر 2017 به صورت عمومی عرضه شد و به سرعت مورد استقبال قرار گرفت. تنها چند روز پس از عرضه، این بازی بیش از 60,000 کاربر جذب کرد و تراکنش‌های انجام شده در پلتفرم به بیش از 5 میلیون دلار رسید. موفقیت اولیه کریپتوکیتیز به حدی بود که در زمان اوج محبوبیت خود، 25 درصد از ترافیک شبکه اتریوم را به خود اختصاص داد. این افزایش ترافیک باعث کندی شبکه و افزایش هزینه‌های گس (Gas Fees) شد و چالش‌های مقیاس‌پذیری اتریوم را برجسته کرد.
در مارس 2018، تیم توسعه‌دهنده کریپتوکیتیز یعنی Axiom Zen، تصمیم گرفت تا پروژه را به یک شرکت مستقل به نام Dapper Labs منتقل کند. این تغییر ساختار به Dapper Labs اجازه داد که تمام تمرکز خود را بر روی توسعه کریپتوکیتیز و دیگر پروژه‌های مرتبط با NFT بگذارد. Dapper Labs بعدها پروژه‌های موفق دیگری مانند NBA Top Shot را نیز توسعه داد.
کریپتوکیتیز نقش مهمی در رشد و توسعه بازی‌های مبتنی بر بلاکچین داشت. این بازی به عنوان اولین نمونه موفق از یک بازی بلاکچینی، راه را برای پروژه‌های مشابه باز کرد و نشان داد که بلاکچین می‌تواند فراتر از امور مالی، در زمینه‌های سرگرمی و هنر نیز کاربرد داشته باشد. همچنین، این بازی باعث شد استاندارد ERC-721 به عنوان یک استاندارد رسمی برای NFTها به رسمیت شناخته شود و زیرساخت لازم برای رشد بازار NFTها فراهم گردد.
کریپتوکیتیز نه تنها یک بازی پیشگام در حوزه بلاکچین بود، بلکه به جامعه جهانی نشان داد که فناوری بلاکچین می‌تواند مفاهیم جدیدی از مالکیت دیجیتال، کمیابی و تعامل را تعریف کند. این بازی همچنان به عنوان یکی از نقاط عطف مهم در تاریخ بلاکچین شناخته می‌شود.
کریپتوکیتیز از جمله پروژه‌های پیشگام در دنیای توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) است که توانسته به واسطه ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، به یکی از موفق‌ترین بازی‌های مبتنی بر بلاکچین تبدیل شود. سه ویژگی اصلی این پروژه که آن را از دیگر پروژه‌ها متمایز می‌کند، عبارتند از: استفاده از استاندارد ERC-721، سیستم ژنتیکی 256 بیتی و ویژگی‌های ژنتیکی خاص به نام Cattributes، و امکان تولید میلیاردها کریپتوکیتی منحصربه‌فرد.
یکی از دلایل اصلی موفقیت کریپتوکیتیز، استفاده از استاندارد ERC-721 است که برای ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض در بلاکچین اتریوم طراحی شده است. برخلاف استاندارد ERC-20 که برای ایجاد توکن‌های قابل تعویض استفاده می‌شود (مانند ارزهای دیجیتال)، ERC-721 امکان ایجاد دارایی‌های دیجیتالی منحصربه‌فرد را فراهم می‌کند. هر کریپتوکیتی به عنوان یک توکن ERC-721، دارای شناسه‌ای انحصاری است که آن را از سایر توکن‌ها متمایز می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود هر گربه دیجیتالی کاملاً غیرقابل جایگزین باشد و ارزش خاص خود را داشته باشد.
کریپتوکیتیز به لطف یک سیستم ژنتیکی پیشرفته، دارای ژنوم 256 بیتی است که مجموعه‌ای از اطلاعات ژنتیکی را در خود ذخیره می‌کند. این ژنوم شامل ویژگی‌های ظاهری و ژنتیکی به نام Cattributes است که تعیین‌کننده ظاهر و ویژگی‌های هر گربه دیجیتال است. Cattributes شامل عناصری مانند رنگ بدن، شکل چشم‌ها، الگوی خز، پس‌زمینه و دیگر ویژگی‌های ظاهری است. این سیستم ژنتیکی امکان انتقال ویژگی‌ها از والدین به فرزندان را فراهم می‌کند و حتی احتمال جهش ژنتیکی را در هنگام تولیدمثل افزایش می‌دهد، که می‌تواند منجر به تولید کریپتوکیتی‌هایی با ویژگی‌های کمیاب و ارزشمند شود.
به لطف ترکیب‌های بی‌نهایت سیستم ژنتیکی، امکان تولید بیش از 4 میلیارد کریپتوکیتی منحصربه‌فرد وجود دارد. این تنوع عظیم باعث می‌شود که هر کریپتوکیتی در نوع خود خاص و متمایز باشد. این ویژگی یکی از نقاط قوت کریپتوکیتیز است که باعث ارزش‌گذاری و جذابیت بیشتر آن در میان کلکسیونرها و کاربران شده است.
کریپتوکیتیز به عنوان یک بازی و پلتفرم مبتنی بر بلاکچین، امکان خرید، فروش و نگهداری گربه‌های دیجیتال را برای کاربران فراهم کرده است. این فرآیندها از طریق ابزارها و کیف‌پول‌های ارز دیجیتال سازگار با بلاکچین اتریوم انجام می‌شود.
برای خرید کریپتوکیتیز، کاربران نیاز به یک کیف‌پول دیجیتال مانند MetaMask دارند که به بلاکچین اتریوم متصل باشد. ابتدا کاربران باید اتر (ETH)، ارز رسمی شبکه اتریوم، را از صرافی‌های ارز دیجیتال خریداری کرده و به کیف‌پول خود منتقل کنند. سپس می‌توانند با مراجعه به وبسایت رسمی کریپتوکیتیز یا بازارهای آنلاین مانند OpenSea، گربه‌های دلخواه خود را خریداری کنند. هر تراکنش خرید یا فروش نیازمند پرداخت کارمزد شبکه (Gas Fee) است.
کریپتوکیتیز به عنوان NFT در کیف‌پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شود. کاربران می‌توانند این توکن‌ها را در کیف‌پول‌های گرم مانند MetaMask یا در کیف‌پول‌های سرد (مانند کیف‌پول‌های سخت‌افزاری) ذخیره کنند. استفاده از کیف‌پول‌های سرد امنیت بیشتری برای نگهداری کریپتوکیتیز فراهم می‌کند، چرا که آنها به اینترنت متصل نیستند و از دسترسی هکرها در امان هستند.
علاوه بر وبسایت رسمی کریپتوکیتیز، کاربران می‌توانند از بازارهای ثانویه مانند OpenSea برای خرید، فروش و حتی اجاره (سیرینگ) کریپتوکیتیز استفاده کنند. این بازارها به کاربران اجازه می‌دهند تا کریپتوکیتیزهای خود را در معرض دید خریداران بیشتری قرار دهند، قیمت‌گذاری کنند و معاملات خود را به صورت غیرمتمرکز انجام دهند. OpenSea به عنوان یکی از بزرگترین بازارهای NFT، امکانات گسترده‌ای برای معامله این دارایی‌ها فراهم کرده است.
در مجموع، کریپتوکیتیز ترکیبی از فناوری پیشرفته بلاکچین، هنر دیجیتال و تعامل کاربر را ارائه می‌دهد که امکان خرید، فروش و ایجاد گربه‌های دیجیتال منحصربه‌فرد را در محیطی امن و جذاب فراهم کرده است. این عملکردها، همراه با ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن، باعث شده تا کریپتوکیتیز به یکی از نقاط عطف تاریخ NFT تبدیل شود.
کریپتوکیتیز یک بازی مبتنی بر بلاکچین است که در آن کاربران می‌توانند گربه‌های دیجیتال را خرید و فروش کنند و همچنین آنها را پرورش دهند. در این فرآیند، نقش والدین( Matron و Sire ) بسیار حیاتی است. هر کریپتوکیتی می‌تواند به عنوان مادر (Matron) یا پدر (Sire) عمل کند، زیرا این گربه‌ها از نظر جنسیتی بی‌طرف هستند و می‌توانند هر دو نقش را ایفا کنند. برای تولیدمثل، دو کریپتوکیتی باید با هم جفت شوند، که یکی به عنوان مادر و دیگری به عنوان پدر عمل می‌کند.
تأثیر ژنتیک والدین بر ویژگی‌های کریپتوکیتی‌های جدید نیز بسیار مهم است. هر کریپتوکیتی دارای یک "ژنوم" 256 بیتی است که ویژگی‌های آن را تعیین می‌کند. این ویژگی‌ها به نام "Cattributes" شناخته می‌شوند و شامل خصوصیات ظاهری و ژنتیکی گربه‌ها هستند. هنگامی که دو کریپتوکیتی با هم جفت می‌شوند، ویژگی‌های جدیدی در نسل جدید به وجود می‌آید که ترکیبی از ویژگی‌های والدین است. علاوه بر این، ممکن است جهش‌هایی نیز رخ دهد که باعث ایجاد ویژگی‌های نادرتر در نسل جدید شود.
دوره سرد (Cooldown) برای تولیدمثل مجدد نیز یک عامل کلیدی در این فرآیند است. پس از جفت‌گیری، والدین باید یک دوره سرد را طی کنند که می‌تواند از یک دقیقه تا یک هفته به طول بینجامد. این دوره به منظور جلوگیری از تولیدمثل مکرر و بی‌رویه طراحی شده است و به بازیکنان این امکان را می‌دهد که به فکر استراتژی‌های پرورش و نگهداری از کریپتوکیتی‌های خود باشند.
کریپتوکیتیز به چندین گروه مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. این گروه‌ها شامل کریپتوکیتی‌های نرمال، فانتزی، نسخه‌های ویژه و انحصاری هستند. کریپتوکیتی‌های نرمال دارای ویژگی‌های معمولی هستند، در حالی که کریپتوکیتی‌های فانتزی دارای طراحی‌های خاص و نادرتر هستند که آنها را از سایرین متمایز می‌کند.
نسخه‌های ویژه و انحصاری نیز به دلیل محدودیت در تعداد و ویژگی‌های خاص خود، ارزش بیشتری دارند. این نوع کریپتوکیتی‌ها ممکن است در زمان‌های خاصی به بازار عرضه شوند یا به عنوان جوایز ویژه به بازیکنان اهدا شوند.
مفهوم "کریپتوکیتی‌های بنیان‌گذار" نیز در این بازی اهمیت ویژه‌ای دارد. این کریپتوکیتی‌ها اولین نسل از گربه‌های دیجیتال هستند که در زمان راه‌اندازی بازی ایجاد شده‌اند و به دلیل نادر بودن و ویژگی‌های خاص خود، ارزش بالایی دارند. این کریپتوکیتی‌ها نه تنها به عنوان نمادهای تاریخی در بازی شناخته می‌شوند، بلکه نقش مهمی در ژنتیک و تولیدمثل سایر کریپتوکیتی‌ها ایفا می‌کنند.
در نهایت، فرآیند تولیدمثل و پرورش کریپتوکیتیز به بازیکنان این امکان را می‌دهد که با استراتژی‌های مختلف، گربه‌های دیجیتال منحصر به فرد و با ارزش ایجاد کنند و از این طریق به جمع‌آوری و تجارت آنها بپردازند.
کریپتوکیتیز به عنوان یکی از نخستین پروژه‌های NFT (توکن‌های غیرقابل تعویض) در دنیای بلاکچین، جنبه‌های هنری خاصی را به نمایش می‌گذارد. هر کریپتوکیتی به عنوان یک اثر هنری دیجیتال با طراحی منحصر به فرد و ویژگی‌های خاص خود شناخته می‌شود. این گربه‌های دیجیتال نه تنها به عنوان یک بازی و سرگرمی، بلکه به عنوان یک نوع هنر دیجیتال نیز مورد توجه قرار گرفته‌اند. طراحی‌های جذاب و رنگارنگ کریپتوکیتیز، به همراه قابلیت‌های ژنتیکی و ویژگی‌های منحصر به فرد، به آنها ارزش هنری می‌بخشد.
مفهوم کمیابی دیجیتال در اینجا نقش کلیدی دارد. هر کریپتوکیتی به عنوان یک توکن غیرقابل تعویض، دارای یک کد منحصر به فرد است که آن را از سایر کریپتوکیتیز متمایز می‌کند. این کمیابی به خودی خود ارزش هنری این آثار را افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر، هر کریپتوکیتی به دلیل ویژگی‌های خاص و نادر خود، می‌تواند به عنوان یک اثر هنری با ارزش تلقی شود. این کمیابی دیجیتال به جمع‌آوری و تجارت کریپتوکیتیز کمک می‌کند و به هنرمندان و طراحان این امکان را می‌دهد که آثار خود را در یک بستر جدید و نوآورانه به نمایش بگذارند.
محبوبیت کریپتوکیتیز تأثیرات قابل توجهی بر شبکه اتریوم داشته است. در اوج موفقیت این بازی، ترافیک شبکه اتریوم به شدت افزایش یافت و در برخی مواقع، کریپتوکیتیز مسئول 25 درصد از کل ترافیک شبکه بود. این افزایش ترافیک باعث شد که سرعت تراکنش‌ها کاهش یابد و کاربران با مشکلاتی در انجام تراکنش‌ها مواجه شوند.
یکی از چالش‌های اصلی که به دنبال این افزایش ترافیک به وجود آمد، هزینه‌های گس (Gas Fees) بود. هزینه‌های گس به هزینه‌ای اطلاق می‌شود که کاربران برای انجام تراکنش‌ها در شبکه اتریوم پرداخت می‌کنند. با افزایش تقاضا برای کریپتوکیتیز، هزینه‌های گس به طور قابل توجهی افزایش یافت و در برخی موارد به 100 تا 200 دلار برای هر تراکنش رسید. این موضوع نه تنها برای خریداران کریپتوکیتیز مشکل‌ساز بود، بلکه بر کل اکوسیستم اتریوم تأثیر منفی گذاشت و هزینه‌های تراکنش را برای سایر کاربران نیز افزایش داد.
این چالش‌های مقیاس‌پذیری و هزینه‌های بالای گس، به وضوح نشان‌دهنده نیاز به بهبود زیرساخت‌های شبکه اتریوم و توسعه راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری است. در نتیجه، کریپتوکیتیز نه تنها به عنوان یک بازی و سرگرمی، بلکه به عنوان یک عامل محرک برای بحث‌های جدی در مورد مقیاس‌پذیری و کارایی شبکه‌های بلاکچین شناخته می‌شود. این تجربیات به توسعه‌دهندگان و پروژه‌های آینده کمک کرده‌اند تا از اشتباهات گذشته درس بگیرند و راه‌حل‌های بهتری برای چالش‌های مشابه ارائه دهند.
بلاکچین Flow یک پلتفرم نوآورانه است که به منظور بهبود عملکرد و مقیاس‌پذیری پروژه‌های غیرمتمرکز طراحی شده است. این بلاکچین به ویژه برای برنامه‌های کاربردی و بازی‌های NFT مانند کریپتوکیتیز توسعه یافته است. یکی از دلایل اصلی مهاجرت کریپتوکیتیز به بلاکچینFlow، مشکلات مقیاس‌پذیری و هزینه‌های بالای تراکنش در شبکه اتریوم بود. در اوج موفقیت کریپتوکیتیز، هزینه‌های گس (Gas Fees) به شدت افزایش یافت و به 100 تا 200 دلار برای هر تراکنش رسید. این موضوع نه تنها برای خریداران کریپتوکیتیز مشکل‌ساز بود، بلکه بر کل اکوسیستم اتریوم تأثیر منفی گذاشت و هزینه‌های تراکنش را برای سایر کاربران نیز افزایش داد.
مهاجرت به بلاکچین Flow به کریپتوکیتیز این امکان را می‌دهد که هزینه‌های تراکنش را به طور قابل توجهی کاهش دهد و تجربه کاربری بهتری را برای بازیکنان فراهم کند. Flow به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند حجم بالای تراکنش‌ها را بدون افزایش هزینه‌ها مدیریت کند. این ویژگی به کریپتوکیتیز کمک می‌کند تا به راحتی و با هزینه‌های کمتر، به کاربران جدید خدمات ارائه دهد و در نتیجه، به جذب بازیکنان بیشتر و افزایش فعالیت‌های اقتصادی در پلتفرم کمک کند.
کریپتوکیتیز به عنوان یکی از پروژه‌های پیشرو در دنیای NFT، همکاری‌های برجسته‌ای با سلبریتی‌ها و طراحان معروف داشته است. یکی از این سلبریتی‌ها، استفن کری، ستاره بسکتبال NBA است که به پروژه کریپتوکیتیز پیوسته و به ترویج آن کمک کرده است. این نوع همکاری‌ها نه تنها به افزایش آگاهی عمومی از کریپتوکیتیز کمک می‌کند، بلکه به جذب طرفداران جدید و افزایش اعتبار برند نیز منجر می‌شود.
علاوه بر همکاری با سلبریتی‌ها، کریپتوکیتیز همچنین با پروژه‌های بلاکچینی دیگر مانند NBA Top Shot مشارکت کرده است. این همکاری‌ها به توسعه و گسترش اکوسیستم NFT کمک می‌کند و به کاربران این امکان را می‌دهد که از تجربیات متنوع‌تری در دنیای بلاکچین بهره‌مند شوند. NBA Top Shot، که به کاربران اجازه می‌دهد لحظات خاص بازی‌های بسکتبال را به صورت NFT خریداری کنند، نمونه‌ای از این نوع همکاری‌هاست که به موفقیت هر دو پروژه کمک کرده است.
در نهایت، مهاجرت به بلاکچین Flow و همکاری‌های برجسته با سلبریتی‌ها و پروژه‌های دیگر، به کریپتوکیتیز این امکان را می‌دهد که به عنوان یک پیشرو در دنیای NFT باقی بماند و به جذب کاربران جدید و حفظ کاربران فعلی کمک کند. این استراتژی‌ها نه تنها به بهبود عملکرد کریپتوکیتیز کمک می‌کنند، بلکه به گسترش فرهنگ NFT و بلاکچین نیز می‌انجامند.
خرید و سرمایه‌گذاری در کریپتوکیتیز به عنوان یک دارایی دیجیتال می‌تواند خطرات و چالش‌های خاصی را به همراه داشته باشد. یکی از اصلی‌ترین خطرات، ناپایداری و نوسانات قیمت این دارایی‌ها است. اگرچه کریپتوکیتیز به عنوان یک سرگرمی و جمع‌آوری مورد توجه قرار گرفته‌اند، اما بسیاری از خریداران به امید افزایش ارزش آنها به عنوان یک سرمایه‌گذاری اقدام به خرید می‌کنند. با این حال، ارزش کریپتوکیتیز به شدت تحت تأثیر محبوبیت و تقاضا قرار دارد و پیش‌بینی این نوسانات تقریباً غیرممکن است. به عنوان مثال، پس از اوج‌گیری محبوبیت کریپتوکیتیز در دسامبر 2017، این بازی به سرعت با کاهش علاقه و فروش مواجه شد. این کاهش تقاضا می‌تواند منجر به کاهش ارزش دارایی‌ها شود و سرمایه‌گذاران را در معرض خطر از دست دادن سرمایه قرار دهد.
علاوه بر این، اشباع بازار نیز یکی دیگر از چالش‌های مهم است. با افزایش تعداد کریپتوکیتیز و تولید نسل‌های جدید، بازار به سرعت اشباع می‌شود. این اشباع می‌تواند منجر به کاهش نادر بودن و ارزش کریپتوکیتیز شود. به عنوان مثال، با افزایش تعداد کریپتوکیتیز، نادر بودن برخی ویژگی‌ها و "cattributes" کاهش می‌یابد و این موضوع می‌تواند بر قیمت و جذابیت آنها تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه، خریداران باید با احتیاط و آگاهی از این خطرات به خرید و سرمایه‌گذاری در کریپتوکیتیز بپردازند.
کریپتوکیتیز به عنوان یکی از نخستین پروژه‌های NFT، تأثیر قابل توجهی بر توسعه بازار NFTها داشته است. این بازی نه تنها به معرفی مفهوم توکن‌های غیرقابل تعویض کمک کرده، بلکه به عنوان یک الگو برای پروژه‌های مشابه عمل کرده است. با توجه به موفقیت اولیه کریپتوکیتیز، بسیاری از توسعه‌دهندگان به سمت ایجاد بازی‌ها و پروژه‌های مشابه روی آوردند. یکی از این پروژه‌ها، Axie Infinity است که به سرعت به یکی از محبوب‌ترین بازی‌های NFT تبدیل شد. Axie Infinity از مکانیک‌های مشابهی برای جمع‌آوری و پرورش موجودات دیجیتال استفاده می‌کند و به بازیکنان این امکان را می‌دهد که از طریق بازی درآمد کسب کنند.
علاوه بر این، کریپتوکیتیز به توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران این امکان را داده است که به پتانسیل‌های جدید بلاکچین و NFTها پی ببرند. این پروژه به عنوان یک نمونه موفق از کاربرد بلاکچین در صنعت بازی و جمع‌آوری، به دیگر پروژه‌ها الهام بخشیده و به گسترش بازار NFTها کمک کرده است. با این حال، چالش‌هایی که کریپتوکیتیز با آن مواجه شد، به پروژه‌های جدید یادآوری می‌کند که باید به مقیاس‌پذیری و مدیریت تقاضا توجه کنند تا از مشکلات مشابه جلوگیری کنند.
در نهایت، کریپتوکیتیز نه تنها به عنوان یک بازی و سرگرمی، بلکه به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ بلاکچین و NFTها شناخته می‌شود. این پروژه به توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران این امکان را داده است که به پتانسیل‌های جدید بلاکچین پی ببرند و به گسترش بازار NFTها کمک کنند. با وجود چالش‌ها و خطرات موجود، آینده NFTها به شدت تحت تأثیر تجربیات و درس‌های آموخته شده از کریپتوکیتیز خواهد بود.
کریپتوکیتیز به عنوان یکی از نخستین و موفق‌ترین پروژه‌های NFT، نقش بسزایی در معرفی فناوری بلاکچین به عموم مردم ایفا کرده است. این بازی که در نوامبر 2017 راه‌اندازی شد، به سرعت توجه رسانه‌ها و کاربران را جلب کرد و به یکی از نمادهای اولیه بلاکچین تبدیل شد.
کریپتوکیتیز همچنین تأثیر قابل توجهی بر تغییر نگاه به بلاکچین از یک ابزار مالی به یک پلتفرم چندمنظوره داشت. پیش از ظهور کریپتوکیتیز، بیشتر پروژه‌های بلاکچینی بر روی ارزهای دیجیتال و تراکنش‌های مالی متمرکز بودند. اما این بازی نشان داد که بلاکچین می‌تواند به عنوان یک بستر برای ایجاد و مدیریت دارایی‌های دیجیتال غیرقابل تعویض (NFT) نیز عمل کند. این تغییر در نگرش به بلاکچین به توسعه‌دهندگان و کارآفرینان این امکان را داد که به دنبال ایده‌های نوآورانه‌تری در زمینه‌های مختلف، از جمله هنر دیجیتال، بازی‌ها و جمع‌آوری بگردند.
کریپتوکیتیز، به عنوان یکی از نخستین و موفق‌ترین پروژه‌های NFT، در اوج خود به یک پدیده جهانی تبدیل شد. اما این موفقیت به سرعت به یک درهم‌پاشی تبدیل شد که دلایل متعددی برای آن وجود دارد. یکی از اصلی‌ترین علل این درهم‌پاشی، اشباع بازار و افزایش تعداد کریپتوکیتیز بود. با افزایش تعداد کاربران و تولید نسل‌های جدید، بازار به سرعت اشباع شد و این موضوع منجر به کاهش نادر بودن و ارزش کریپتوکیتیزها گردید. به عبارت دیگر، با افزایش تعداد کریپتوکیتیزها، نادر بودن برخی ویژگی‌ها و "cattributes" کاهش یافت و این موضوع بر قیمت و جذابیت آنها تأثیر منفی گذاشت.
علاوه بر این، مکانیزم تولید مثل در بازی نیز به این مشکل دامن زد. هر دو کریپتوکیتی می‌توانند با هم جفت شوند و نسل جدیدی از کریپتوکیتیز را تولید کنند. این فرآیند به طور طبیعی منجر به افزایش تعداد کریپتوکیتیزها می‌شود و در نتیجه، نادر بودن و ارزش آنها کاهش می‌یابد. در واقع، با هر بار تولید نسل جدید، بازار با عرضه بیشتری از کریپتوکیتیزها مواجه می‌شود که این موضوع به نوبه خود باعث کاهش قیمت‌ها می‌شود.
چالش‌های مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم نیز یکی دیگر از عوامل مؤثر در درهم‌پاشی کریپتوکیتیز بود. در اوج موفقیت این بازی، ترافیک شبکه اتریوم به شدت افزایش یافت و این موضوع منجر به افزایش هزینه‌های گس (Gas Fees) شد. هزینه‌های گس به طور قابل توجهی افزایش یافت و به 100 تا 200 دلار برای هر تراکنش رسید. این افزایش هزینه‌ها نه تنها برای خریداران کریپتوکیتیز مشکل‌ساز بود، بلکه بر کل اکوسیستم اتریوم تأثیر منفی گذاشت و هزینه‌های تراکنش را برای سایر کاربران نیز افزایش داد.
علاوه بر این، عدم وجود یک استراتژی پایدار برای حفظ و نگهداری از کاربران نیز به درهم‌پاشی کریپتوکیتیز کمک کرد. بسیاری از بازیکنان تنها به دنبال کسب سود از طریق خرید و فروش کریپتوکیتیز بودند و به محض اینکه قیمت‌ها کاهش یافت، از بازی خارج شدند. این موضوع باعث شد که جامعه کاربران به سرعت کاهش یابد و در نتیجه، ارزش کریپتوکیتیزها به شدت افت کند.
در نهایت، درهم‌پاشی کریپتوکیتیز نه تنها به عنوان یک شکست در دنیای بازی‌های بلاکچینی شناخته می‌شود، بلکه به عنوان یک درس مهم برای پروژه‌های آینده نیز محسوب می‌شود. این پروژه به توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران این امکان را داده است که به پتانسیل‌های جدید بلاکچین پی ببرند و از اشتباهات گذشته درس بگیرند. در نتیجه، درهم‌پاشی کریپتوکیتیز به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ بلاکچین و NFTها شناخته می‌شود و تأثیرات آن بر آینده این فناوری و کاربردهای آن قابل توجه خواهد بود.
